ఏకాంతంగా

నిన్న మొన్నా వున్నా దూకుడు తగ్గింది ... వెనక్కి తిరిగి చూసుకుంటుంటే యెంత మార్పో !                                   ప్రతి పనిలోనూ మనమే ముందుండాలని అద్భుతంగా ఉండాలని ఇంటిపని వంటపనిలోను
మనదైన ముద్ర వుండాలనే ఉత్సాహం ఏమై పోయిందో ప్చ్! అటు ఉద్యోగం అయినా గొప్పగా
వెలిగిస్తున్నామా అంటే అదీ లేదు  ఇంకా యెన్నాళ్ళు చేయాలో అని లెక్కలు వేసుకునే స్థితి కి
యెప్పుడో వచ్చేసాను !అలా అని వాలంటరీ ఇద్దాము అంటే యెంత కష్టపడితే ఈ గ్రూప్ వన్
తెచ్చుకున్నానో కళ్ళ ముందు కదులుతుందీ ప్రతీ నెల అకౌంట్ లో జమ అయ్యే జీతం కనబడుతుంది
అస్సలు యే పని చేయకుండా స్థబ్దతగా ఉదయం నుండీ వరండాలో ఏకాంతంగా  కూర్చుని ఆ పచ్చటి చెట్లనూ వాటి మీద
అల్లరి చేసుకుంటూ తిరిగే  ఉడుతలను కిచకిచలాడే పిట్టల్ని ఆకాశంలోకి ఎగరడానికి ప్రయత్నిస్తున్న తూనీగలను
ఎక్కడినుండో రివ్వున వచ్చి వెళ్తున్న సీతాకోక చిలుకని నీరెండలో  విడిపోతున్న దూది లాంటి మబ్బుల్ని చూస్తూ
ఆరు నెలల   క్రితం మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లిన "అమ్మ "ఆ మబ్బుల్లో ఎక్కడైనా దాగి మమ్మల్ని చూస్తుందేమో
కనబడుతుందేమో అనే ఒకింత ఆశ తో (సత్య దూరమైనా )గడపాలనిపిస్తుందీ

         

       

           

బ్లాగింటికి

చాల రోజుల తరువాత బ్లాగు లోకం లోకి మరల రావడం జరిగింది .. సొంత ఊరు వచ్చినట్లుంది ;-). బ్లాగులను ముఖ పుస్తకం వాట్సాఅప్ డామినేట్ చేశాయని చెప్పడంలో అతిశయోక్తి కాదు .మనస్సు బాగుండపోతే మనల్ని మనం సంబాళించుకోవడానికి బ్లాగులు నాకు చాలా బాగా ఉపయోగ పడుతున్నాయి ...కోల్పోయిన ఉత్సాహాన్ని తిరిగి తెచ్చుకోవాలన్నా మనం (నేను) రాసుకున్న పిచ్చి రాతలు భావోద్వేగాలు అప్పటికి ఇప్పటికి మారిన మానసిక స్థితి ... ఒక రివ్యూ .....
ఈ పబ్లిక్ డైరీ ని మరల యాక్టీవ్  చేయాలని ధృడంగా సంకల్పం చేసుకుంటున్నాను ... 

జీవితం

జీవితం అంటే ఇప్పుడిప్పుడే తెలుస్తుంది
ఈ సంసారంలో ని సంపద ,ప్రాణం ,జీవితం ,
యవ్వనం ఇవన్నీ అశాశ్వతములు అస్థిరములే !
ఈ లోకం లో శాశ్వతమైన "ధర్మము "ఒకటే
స్థిరమైనది గ్రహింపునకు వచ్చినది. 

మరో జన్మ కీ నువ్వే మా అమ్మ వి కావాలీ

అమ్మా అని పిలిచినా పలుకవెమ్మా......

రాయాలని ఉంది కానీ రాయలేక పోతున్నా

వారం కి ఒక్కసారైనా  బ్లాగు లో నా ముత్యాల ముగ్గులు (కాకి పిల్ల కాకి కి ముద్దు  నా రాతలు ఎంత చెత్త అయినా ) గీయాలని అనుకున్న కుదరడం లేదు . అంటే నేనేదో పెద్ద కష్టపడిపోతున్నాను అనుకుంటే తప్పులో కాలేసినట్టే ... పని లేదు పాడు లేదు పరమ లేజీ అయ్యిపోయాను . ఎప్పుడెప్పుడు సుఖంగా అంటే ప్రశాంతంగా పని చేసుకుంటాను బోల్డన్ని బుక్కులు చదివేయొచ్చు అలాగే బోల్డన్ని రాసేయొచ్చు అని కలలు కన్నాను కానీ నా ఆశలన్నీ అడియాశలు అయ్యిపోయే ...అదేదో కోతి కధలా ముళ్ళు పోయి కత్తి వచ్చే కత్తి పోయి పిల్ల వచ్చేలా వెదవ ముఖపుస్తకం మాయలో పడి కొట్టుకుపోతూ మునుగుతూ ..తేలుతూ హమ్మయ్య ఆ మాయలో నుండి తప్పించుకునే లోపు వెధవది వాట్సాప్ పట్టేసుకుంది వద్దు మొర్రో అనుకున్న వందల గ్రూపులు అక్కాచెల్లెళ్ల గ్రూప్ అనురాగాలు ...  అనుబంధాలు ... కజిన్స్  ...  ఫ్రెండ్స్ చిన్నారి బంధాలు ...  ఉజ్జోగం బంధం .... కలెక్టర్ బంధం ,జిల్లా బంధం  టెలిగ్రామ్  ఒకటి కజిన్ లా ...  రోటరీ సేవ బంధం యోగా బంధం ...వాకర్స్ బంధం ..   కులగౌరవాలు .... నాటక బంధం  ...పాటల బంధం  వాట్ నాట్ ...మనకి ఇష్టం వున్నా లేకపోయినా  అందులోకి లాగేయ బడతాం .... మొహమాటం గా నచ్చితే ఉండటం నాలుగు రోజులాగి జంప్ ... కొన్ని నోరుమూసుకుని ఉండాల్సి రావడం ...మరి అప్పుడప్పుడు  బిగ్ బాస్ లకి ఎస్ సార్ ...నోటెడ్  సార్  అనాలిగా ..ఎప్పటికప్పుడు మెస్సేజి చెక్ చేసుకోవాలి లేపోతే ఏమైనా మిస్ అవ్వుతాము మిస్ అయ్యి తిట్లు తినేసిన  రోజులున్నాయి ....అట్లా అలవాటయిన  టెలిగ్రామ్  వాట్సాప్  నేడు వ్యసనం అయ్యి కూర్చుని నా సమయం మొత్తం మింగేస్తుంది .... అక్కడికి చాలా వాటినుండి తప్పుకున్న నాకు నచ్చిన వాటినుండి తప్పుకోలేక పోతున్న ....అందుకే బ్లాగు లేకపోతున్న ....చదవలేకపోతున్న ...ఎక్కడికి పోయిన వైఫై ఉందొ లేదో చెకింగ్...    అన్నట్లు బ్లాగు బంధాలు లేదనుకుంటాను :-)... అది కూడా గ్రూపు చేసేస్తేపోలా --;) ;) 

నెమలి కన్ను

ఈ రోజు పుట్టినరోజు జరుపుకుంటున్న మన "నెమలి కన్ను "మురళి గారికి  శుభాకాంక్షలు 

ప్రేమా లేక మోహమా!

రెండు రోజులయ్యింది ఈ పుస్తకం ముగించి
నవలలోని పాత్రలు వెంటాడుతున్నాయి
కథలో లీనం అయ్యిపోయి వదలకుండా అక్షరం అక్షరం కూడబలుక్కుని మరీ చదివాను (పాత్రల పేర్లు మరీ నోరు తిరగవాయే )
అప్పుడెప్పుడో ఇంటర్లో చదివాను అంత ఆలోచించే వయస్సు కూడా కాదు  అన్నా కరినీనా పట్ల విపరీతమైన సానుభూతి చూపించేసాను
నాటి అరిస్ట్రోక్రటిక్  సమాజం కి చెందిన అన్నా ప్రేమ, దాని వైఫల్యం ,నాటి రష్యన్ సుప్రసిద్ద రచయిత టాల్ స్టాయ్ అద్భుతంగా చూపించారు.
 దాదాపు నూట నలభ్యయి సంవత్సరాల క్రిందటి స్త్రీ వ్యవస్థలో అప్పుడు ఇప్పుడు ఒకేవిధంగా గోచరిస్తుంది
 ఇవన్ని ప్రక్కనబెడితే  అన్నా దీ  ప్రేమ లేక మోహమా  అని రెండు రోజులనుండి
ఆలోచిస్తున్నా !
మోహమో వ్యామోహమొ  కాని దానికి " ప్రేమ " అని  ఆత్మవంచన గా కనిపిస్తుంది
 అన్నా పట్ల తెలియకుండానే గౌరవం ఆకర్షణ ఇష్టం చదువురలకు కలుగుతుంది అనడం లో  యెటువంటి సందేహం లేదు
సామాన్యమైన సైనికాధికారి పట్ల వ్యామోహం తో  తను అత్యంతగా ప్రేమించే నాలుగేళ్ల  కుమారుడు సేర్యోజా ని  భర్త ని వదిలివేసి పీటర్స్బర్గ్  నుండి ఇటలీ ప్రియుని తో కలిసి వెళ్లి పోయి తిరిగి వస్తుంది
సమాజం అన్నాని కలుపుకొదు కాని ఆమె ప్రియుడు వ్రాన్స్కి పట్ల ఎటువంటి వివక్షత చూపించదు . విడాకులకి అంగీకరిస్తే కొడుకు సేర్యోజ పూర్తిగా దూరం అవ్వుతాడని  అంగీకరించదు .
నిజంగా అన్నా కి కొడుకు పట్ల ప్రేమ వుంటే పసిగుడ్డు ను వదిలి తుచ్చమైన ఆకర్షణ కి లొంగి ఇల్లు వదిలి వెళ్ళేది కాదు
తన అందం తో ఎదుట వ్యక్తిని తన దారిలోకి తీసుకుని రాగలదని ప్రగాఢమైన నమ్మకం .
 అన్నా ఇక్కడ తన "అహం"ని ప్రేమించింది తన బిడ్డలను భర్తని ఆఖరికి ప్రియుడ్ని కూడా ప్రేమించలేదు కేవలం తన "అహం"కోసమే తన జీవితాన్ని బలి చేసుకుంది .
 ఆమె ప్రియుడు వ్రాన్స్కి కూడా ఆమెని ప్రేమించలేదు సామాన్యమైన సైనికాధికారి అత్యంత గొప్ప సమాజం నుండి వచ్చిన అందమైన  స్త్రీని ఆకర్షించడం గర్వంగా భావిస్తాడు అంతే తప్ప ప్రేమించడు.
 నో నిజమైన "ప్రేమ"   అటువంటి వ్యక్తి కోసం  అన్నా వ్యామోహం తో కుటుంభానికి  సమాజానికి దూరం అయ్యింది.
ప్రేమా