31, జులై 2011, ఆదివారం

చరిత్ర ఇష్టం

బ్రిటిషు పాలకులు తమకోసం నిర్మించు కున్న ఆ భవనం హుందాగా చరిత్రకు ప్రత్యక్ష సాక్ష్యంగా నిలబడి వుంటుంది .రైలింగ్ పట్టుకుని టకటక మని చప్పుడు చేసుకుంటూ ఆ మెట్లు ఎక్కి దిగుతున్న ప్రతిసారి నా మనస్సు చరిత్రలోకి పరిగెడుతుంది .ఎప్పుడో బ్రిటీషువారు కట్టిన ఆ భవనంలో జిల్లా ముఖ్యాధికారి కొలువు వుంటుంది ,కొండరాళ్ళ తో చెక్క మెట్ల తో చాలా పటిష్టంగా వుంటుంది .పనిమీద ఎప్పుడు వెళ్ళిన నా మనస్సు వెళ్ళిన పని నుండి మరలి చరిత్రలోకి పరిగెడుతుంది .

చరిత్ర అంటే నాకు చాలా ఇష్టం .నేటి కథేగా రేపటి చరిత్ర!చరిత్ర ఎందుకు చదవాలి అదేమైన కూడు పెడుతుందా ఈ రాజు ఎప్పుడు పుడితే ఏమి చస్తే ఏమి ఆ తేదీలు సంవత్సరాలు బాబోయ్ అంటారు చాలా అమాయకంగా :-)
నేను చరిత్ర చదవబట్టే అది నాకు కూడు పెడుతుంది ఆ సబ్జెక్టు మీద ఇష్టం ప్రేమ ఇంకా వగైరా వగైరా ఉండబట్టే కదా ఒక ఆప్షన్గా తీసుకుని మాక్సిమం స్కోరు తో వరుసగా రెండు మూడు ఉజ్జోగాలు సంపాదించాను :-)
సమావేశ మందిరంలో కూర్చున్న నా కళ్ళు నిశితంగా కూడ్యాలు దర్వాజాల వైపు చక్కర్లు కొడుతుంటాయి .అప్పుడెప్పుడో పందొమ్మిదివందల ఇరవయ్యో లో భాధ్యతలు నిర్వహించిన నోరు తిరగని అధికారుల పేర్లనుంచి ఇప్పటివరకు నిర్వహిస్తున్నవారివి చెక్క ఫ్రేం లో రాసి వున్నాయి చదుకుంటూ అప్పటిలో అక్కడ కొలువు చేసిన గతించిన అధికార్లను ఊహ రూపం లో చూస్తూ రేపటి మనల్ని చూస్తుంటాను .
పాలకులుగామౌర్యుల్ని గుప్తులని అల్లాఉద్దిన్ ఖిల్జీ ని అక్బర్నిషేర్ష సూరిని ఔరంగాజేబుని తుగ్లక్ ని శివాజీ ని కృష్ణదేవరాయని ఇంకా ముఖ్యంగా మనకి పాలన వ్యవస్థని అంచెలంచెలుగా అందించిన "బ్రిటిషు "వారిని ఇష్టపడతాను .బ్రిటిషువారి జ్ఞాపకాలుగా మిగిలిపోయిన (వదిలివెళ్ళిన )ఆ పూరాతన కట్టడాలు నాకెంతో ఇష్టం .

25, జులై 2011, సోమవారం

నాలోనే పొంగెను నర్మదా

ఎన్ని సార్లు విన్నా విసుగనిపించదు ...అలా ప్రయాణంలో అలసటలో వింటుంటే నా అలసటంతా చిటుక్కున మాయం అవుతుంది .....

నేను-చిన్ని

ఇలా వుంటుంది మా ఇద్దరి కథ :-)
-చిన్ని నేను

14, జులై 2011, గురువారం

ఊహించని బహుమతి

నీకోసం పార్సిల్ వచ్చింది అంటున్న శ్రీవారి మాట పూర్తికాకుండానే వంటగదిలో నుండి ఒక లాంగ్ జంప్ చేసి తడి చేతుల్ని చీరకు తుడిచేస్తూఎవరు పంపారా అని ఆత్రంగా ఫ్రం అడ్రెస్స్ చూసి నవ్వుకున్నాను పంపిన వస్తువేమిటోఊహించేసాను .
ఫటాఫట ఓపెన్ చేస్తూ నాచేతికి పిన్ను కూడా గుచ్చించేసుకున్నాను.నొప్పిని కూడా లెక్కచేయకుండా ఆ వస్తువుని తీస్తే అందమైన
బాపు బొమ్మలతో 'వంశీ 'గారి "మా దిగువగోదారి కథలు"పుస్తకం దర్శనం ఇచ్చింది .
పుస్తకం లో పేజి తెరవగానే అందంగా తన చేత్తో రంగులద్దిన లతలురాసిన అయిదు పంక్తులైన ఆత్మీయత కలబోసి ...'పుస్తకమేమో దాచుకోవల్సినదీ .....
కథలేమో మళ్ళి మళ్ళి చదివించేవి ..అంటూ .ఎన్ని ఈ మెయిల్స్ రాసుకున్న ఇంత ఆనందం వుండదేమో ..ఇలా ఉత్తరాలు అందుకోవడం పుస్తకాలు
గిఫ్ట్లుగా పొందడం లో వున్నా ఆనందమే వేరు .
హ్మం ఈ గోదారి వాళ్లకి గోదారి అంటే ఎంత ప్రేమో !
ఏవిటో మా కృష్ణా నదీ అందమైనదే శైవ క్షేత్రాలతో ,బౌద్దారమాలతో త్రుళ్ళి పడుతున్న దానితో ఎవ్వరు ప్రేమలో పడరు.గోదారోల్లు
మాత్రం అప్పుడే కళ్ళు తెరిచినా బుడతడు నుంచి తొంబయ్యి ఏళ్ళ కురు వృద్దుడి తో సహా గోదారి అందాల వెంటపడే వారే .అందులోనే
అమ్మని ,ఆడపడుచుని నేస్తాన్ని ప్రియురాల్నిచూస్తారట ..బహుశా ఆ నీటి మహత్యం కావొచ్చు.సంవత్సరం పైనుండి గోదారి ప్రజలతో
కూడి పనిచేస్తున్న వీళ్ళకి జీవితాన్ని ఆస్వాదించడం తెలిసినట్లో మరొకరికి తెలియదేమో అని అప్పుడప్పుడు అనిపిస్తుంది .ప్రతిపనిలోను
నవ్యత్వం కనిపిస్తుంది.. ఇలా ఊహించని రీతిలో బహుమతులు పంపేస్తారు :-)

1, జులై 2011, శుక్రవారం

అతను యేమయ్యాడో

అతను యేమయ్యాడోఒకటే ఆలోచన .ఇప్పుడా అప్పుడా దాదాపు మేము ఈ ఇంట్లో కి వచ్చినప్పటి నుండి పరిచయమంటే సుమారు ఎనిమిది ఏళ్ళు అనుకోవచ్చు .ప్రతి సోమవారం గురువారం వచ్చేవాళ్ళు .పోయిన ఏడాది ఇలానే టెన్షన్ పడ్డాను నెలరోజులు కనబడపోయేసరికి..అప్పట్లో ఎండలకి అనారోగ్యం వలన ఇల్లు కదలలేక పోయారట .ఇప్పుడు అలానే అనుకుని మనస్సుకి సరిపెట్టుకున్న ఏదో కీడు శంకిస్తుంది .నాకు చాలా ఇష్టం అయిన వ్యక్తి .ఈ వయస్సులో కూడా తన పాత సైకిల్ వేసుకుని ఓపిక కూడగట్టుకుని సైకిల్ హండిల్ కి ఇరువైపులా బరువైన పుస్తకాల సంచులు తగిలించుకుని నెమ్మదిగా బరువు మోసుకుంటూ..అమ్మా .పాపా అంటూ అతి కష్టం మీద నూతిలోంచి మాట్లాడినట్టు పిలుస్తాడు .నేను పలకపోతే అక్కడే వున్నా ఉయ్యాలలో నాకు కావలసిన పత్రికలూ పెట్టేసి వెళ్ళిపోతాడు . నెలవారి డబ్బులు ఇస్తే తప్ప ఏ రోజు నోరు తెరిచి అడగలేదు .రాకపోయినా తను ఎక్కడున్నా ఆరోగ్యంగా వుండాలని రోజు దేవునికి మొరపెడ్తున్నాను.ఈనాడు లో పత్రిక ప్రమోటర్ గా చేరి ఇప్పుడు ఒంట్లో ఓపిక సన్నగిల్లి గడవక అప్పటి వాసనలతో అక్కడక్కడ ఆదరిస్తున్న సాహిత్యభిమానుల ఆదరణ తో కదిలే గ్రంధాలయం లా బ్రతుకు బండి లాగిస్తున్నాడు ....ఈ రోజుల్లో ఇలాటి వ్యక్తులు చాలా అరుదుగా తారసపడ్తుంటారురోజు ఉదయం వస్తాడేమో అని ఎదురు చూపులు నాతో పాటు పాప మావారు ఏమయి ఉంటాడని రోజుకోసారయిన తలుస్తారు .తన అడ్రెస్స్ కాని నంబర్ కాని తెలీదు ఎన్నిసార్లడిగిన మీకు తెలీదమ్మా రాలేరమ్మ అనేవాళ్ళు నంబర్ తనకి లేదని ప్రక్కవాల్లది ఎప్పుడు వాడుకోలేదని చెప్పేవాడు ....నాకైతే వీధి వీధి వెదకాలని వుంది :-(