AASARA

"ఆసరా"

రాష్ట్ర ప్రభుత్వం నవంబర్ ఒకటవ తారికున ఈ స్కీం లాంచ్ చేస్తుంది .నిజంగానే వృద్దుల పాలిట వరమే.నానాటికి క్షీణిస్తున్న రక్త భందాలు ,పెరిగిపోతున్న వృద్దాశ్రమాలు ఒకరకంగా "నిర్లక్ష్యం "చేయబడుతున్న మన సీనియర్ సిటిజన్స్ కొరకి రూపొందించిన కార్యక్రమం .

నా అద్దాల గోల -2

సంవత్సరం నుండి రీడింగ్ గ్లాస్సెస్ తో నడుపుతున్న నాకు అవి కూడా ఇబ్బంది పెట్టేస్తున్నాయి ఇక లాభం లేదని నిన్న కళ్ళడాక్టర్ దర్శనం చేసుకున్నాను ,కేవలం చదివేప్పుడే కాకుండా పెర్మనెంట్ గా వాడండీ కంఫర్ట్ ఉంటుందని సెలవిచ్చారు డాక్టర్ గారు అదనంగా ఈరోజు నుండి మనతోనే ఈ రెండు కళ్ళు .
డిగ్రీ మొదటి సంవత్సరం చదివే రోజుల్లో మా కాలేజిలో సగం పైనే కళ్ళద్దాలు పెట్టుకునేవాళ్ళు అదేంటో అలాటి వాళ్ళను చూస్తే మేధావుల్లా కనబడేవాళ్ళు(చదువుల్లో ఎంత మొద్దు వాళ్ళయిన ) గొప్ప ఆరాధనగా చూసేదాన్ని.నిజానికి అప్పట్లో ఫాషన్ కూడా :-) మా క్లాస్స్ లోను చెప్పాలంటే మా కాలేజీలోను (మారిస్ స్టెల్ల కాలేజివిజయవాడ ) గ్లాస్సెస్ వాడేవాళ్ల సంఖ్య విపరీతంగా పెరిగిపోయిందికారణం మా కాలేజికి దగ్గరలో కొత్తగా కంటి హాస్పిటల్ పెట్టారని తెలిసింది .
ఆ డాక్టర్ చాల అందంగా ఉంటారని కథలు కథలుగా చెప్పుకునేవాళ్ళు .
నేను ఇంకొంతమంది ఫ్రెండ్స్ కలిసి ఆ డాక్టర్ ని చూసి రావాలని నిర్ణయించుకుని వురకనే వెళ్తే బాగోదని కళ్ళు టెస్ట్ అనో తలనొప్పి అనో కారణం చెప్దాము అని మద్యాహ్నం లంచ్ సమయం లో నలుగురం వెళ్ళాము తీరా ఏంటి ప్రాబ్లం అని డాక్టర్ అడిగితె అందరం తలనొప్పి అని చెప్పాము (ఇప్పుడు తలుచుకుంటే నవ్వొస్తుంది )మా లలితా అయితే ఆయనేమి అడిగిన గుడ్లప్పగించి చూసింది డాక్టర్ కి మా ప్రాబ్లం అర్ధం అయినట్లుంది నవ్వుకుంటూ మా నలుగురికి గ్లాస్సెస్ రాసారు .
రెండ్రోజుల తరువాత మా నలుగురి ఫ్రెండ్స్ కి స్క్వేర్ టైపు అద్దాలు అమరాయి (నన్ను ఇంట్లో అమ్మ తిట్టింది చెప్పకుండా నా అంతట నేను ఫ్రెండ్స్ తో వెళ్ళినందుకు )...అవి కళ్ళకి పెట్టుకోవాలంటే చిరాగ్గా వుండేది అవి తీసి ఎప్పుడు తలపైన తగిలించుకునే దాన్ని...కొన్నాళ్ళు కష్టం మీద భరించానుమిగిలిన వాళ్ళ పరిస్థితి ఇదే ...నా పెళ్లినాటికి కి వున్నాయి కంటి చూపు ప్రాబ్లం ఉందేమో అని అనుకున్నారట మావారు,..తరువాతరువాత అవి తీసి అవతల పడేసాను ....ఇక ఇప్పుడు నిజంగా పెట్టుకోక తప్పడం లేదు .
ఆ డాక్టర్ చాల అందంగా వున్నాడు అప్పట్లో మా కళ్ళకి సినిమా హీరోలానే వున్నాడు ఆ క్లినిక్ పేరు గొర్రెపాటి క్లినిక్ ..కళ్ళ డాక్టర్ అనగానే మా అందరికి ఆయనే గుర్తొస్తారు తలుచుకుని నవ్వుకుంటాము .

మా గ్రీమ్స్ పేట మునిసిపాలిటి స్కూలు

గత యాడాది జూలై నెలలో రెక్కలొచ్చి ఎగిరిపోయిన నా చిన్నప్పటి బహుమతి పుస్తకం గురించి వాపోతూ పోస్ట్ రాసుకున్నాను ..ఆ పుస్తకం తీసుకుని వెళ్ళిన మా టీచర్ని ఓ పాలి అడిగేస్తే అని బ్లాగ్లో అనుకోకుండా తగిలిన మైత్రివనం మిత్రులు అనేసారు ...చాలా సంతోషంగా అనిపించింది .నిజంగా బ్లాగ్స్ విడిపోయిన పరిచితుల్ని ,అస్సలే తెలియని అపరిచితుల్ని ఒక దగ్గరికి చేర్చడానికి వారధిగా సహాయపడుతున్నాయి .http://mhsgreamspet.wordpress.comబ్లాగ్ నేను చిన్నతనం లో అయిదు ఆరు తరగతులు చదివిన గ్రీమ్స్పేట మునిసిపల్ స్కూల్ పిల్లలు (ఒకప్పుడు )రాస్తున్న బ్లాగ్ .వాళ్ళ జ్ఞాపకాలు,చిన్ననాటి మిత్రులన్దర్నీ ఒక దగ్గరికి చేర్చుకునే ప్రయత్నాలు చుస్తే మనస్సు తడిఅవ్వక మానదు .ఈ బ్లాగ్ చూస్తూ నేను అత్యంత ఇష్టపడే భాల్యం లోకి వెళ్ళిపోతున్నాను.ఎన్నో జ్ఞాపకాలు ఎన్నో ఎన్నో ...
భూచక్రగడ్డ రుచి చూసింది ఆ స్కూల్ లోనే అది తింటూ అమ్మతో మూతిమీద కొట్టించుకున్నది అక్కడే "అడ్డమైన గడ్డి తింటున్నాను అని ...తాటి చెక్కలు అక్కడే చవి చూసాను ...బలే రుచిగా ఉండేయి ...పరిగిపళ్ళు అక్కడే తెలుసు ....తలుచుకుంటుంటే మళ్ళి ఆ రోజుల్లోకి వెళ్ళిపోవాలని ..............

అమ్మ కి జేజేలు

ఒక్కో యాడాది గడిచే కొద్ది దిగులుగా వుంటుంది ..మరల వచ్చే యేడు ఇలానే "అమ్మ " మా అందరి సమక్షం లో తన పుట్టినరోజు జరుపుకోవాలని చాలా ఆశ .నాకు ఊహ వచ్చినప్పటినుండి చూస్తూనే వున్నాను అమ్మ పిల్లలందరికీ ఘనంగా పుట్టినరోజు పండుగ చేయడమే కాకుండా తనది కూడా శ్రద్దగా జరిపేది (నాన్న జరిపించేవారు )ప్రతినెల మా ఇంట్లో ఎవరిదోకరిది పుట్టినరోజు వుంటుంది ,మామూలు పండగకంటే వీటికే మాఇంట్లో ప్రాముఖ్యత ఇవ్వడం జరుగుతుంది .ఈ భూమి మీద సంతోషముగా ఇన్ని సంవత్సరాలు ఆత్మీయులందరి తో కలసి జీవించడం అదృష్టంగానే భావిస్తుంటాం ..ఇలాటి పుట్టినరోజులు ఎన్నో మరెన్నో రావాలని కోరుకుంటాం .

అమ్మ అరవయ్యిలో వుంది ,ఇంతమందిని పెంచిన ,తనకి ఎంత అనారోగ్యం వున్నా ముఖంలో లేశమాత్రం విసుగు చూపక నవ్వుతు కళకళ లాడుతుంది "అమ్మ" .అమ్మ ముఖం లో వార్ధాఖ్యం చాయలు తొంగి చూస్తున్నాయి ఇప్పుడిప్పుడే ముంగురులు వెండి తీగల్ల మార్పు చెందుతున్నాయి .తన ఆరోగ్యంలో చాల తేడా వచ్చింది .అమ్మ లో ఈ మార్పులు చూస్తున్నప్పుడల్లా మనస్సంతా భాద తో నిండిపోతుంది .

ఈ రోజు పూర్తిగా అమ్మ తో చెల్లి వాళ్ళందరితో పాటు గడపాలనుకున్న కాని నాకున్న భాద్యతలతో అవకాశం లేకపోయింది..చిరు జల్లుల్లో మసక చీకట్లో అందరికంటే ముందే నేనే అభినందనలు చెప్పివచ్చాను ....అమ్మకి ఎప్పుడు ఇచ్చే గులాభి గుత్తులు మాత్రం ఇవ్వలేకపోయాను ....

.సాయంత్రం .....

మనుమరాళ్ళ సమక్షంలో పిల్లలంతా హ్యాపీ బర్త్ డే పాడుతుండగా అమ్మ మా అందరి నోళ్ళు తీపి చేసింది .

కనిపించని ఆ దేవుడ్ని వేడుకుంటున్న "అమ్మ ఆరోగ్యం తో తన మనవల పెళ్ళిళ్ళు కూడా తన చేతుల మీద జరిపించాలని ,ఆ నివాసం (నా పుట్టిల్లు )ఎప్పటికి కళ కళ లాడాలని ...................

"అమ్మ రియల్లీ యూ ఆర్ గ్రేట్ "

కొత్త భాద్యత

కొత్త ఉజ్జోగంలోకి వెళ్లి ఓనమాలు నేర్చిహమ్మయ్య చాల్లే తెలిసిన ఈ అక్షరాలతో బండి నడిపించేద్దాం అనుకుంటూ కులాసాగా బ్లాగులు బుక్కులు చదువుకుంటు గడిపేస్తున్న నాకు ఈ ప్రత్యెక అధికారం నన్ను ఉక్కిరిబిక్కి చేసేస్తుంది :-(.ఒక ప్రక్క అనుకోకుండా వచ్చిన అవకాశం అని ఆనందపడిన ఈ జవాబుదారీతనం నన్ను ఊపిరి పీల్చుకోనియడం లేదు.

ఏది ఏమైనా అన్ని పనులు ప్రక్కనపెట్టి దీనికి న్యాయం చేయాలనే .........