"అమ్మ పిలిచింది"

మనకు భక్తి చాలా తక్కువ,కొన్ని పరిస్థితులవల్ల అలా తయారయ్యి వుండొచ్చు.ఒక్క షిర్డీ బాబానే గురువుగా భగవంతుని దూతగా నివేధించుకుంటాను...మనసులోనే మాట్లాడుకుంటాను.యెంతఅవకాశం వున్నా గుడులు గోపురాలు తిరగడం తక్కువఒకవేళ వెళ్ళిన అక్కడ ప్రాచిన శిల్పసంపద ,చారిత్రిక ప్రాశస్త్యం చూస్తానుఅలా అని నాస్తికరాల్ని కాదు....ఏమో నాకు నేనే అర్ధం కాను ...:(
ఒక ప్రక్క తిరుపతిలో బ్రహ్మొస్థవాలు ఇంకో ప్రక్క కనకదుర్గమ్మ శరవన్నవరాత్రులు,విద్యాలయాలకు సెలవులు ఎటుచూసినా"భక్త జనం ".....రాష్ట్రమంతా స్వైన్ ఫ్లూ భయం ....జాగ్రత్తలూ .
ఉదయాన్నే పేపర్ చూస్తూ "వీళ్ళకి ఇంత భక్తేంటి,పూజారులు భక్తులు వ్యాధి నుండి రక్షణ కొరకు మాస్క్ లు తగిలించుకొని ఇంత రిస్క్ తీసుకోపోతే యేం?" నేను .
"ఆ విలువ,భక్తి భక్తులకు తెలుసుఇటువంటివి ఏమి ఖాతరు చెయ్యరు " శ్రీవారు.
"ఇప్పుడే వెళ్లి దర్శనం చేసుకోవాలా ?..తోసుకుంటూ నానా కష్టాలు పడి పిచ్చిజనం " నేను .
"అది వారి ఆనందం ,వారి భక్తి కి కష్టం తెలిదు " మా పాప.
పేపర్ చదువుతూ టీ ముగించాను ....ఇంతలో ఫోన్ కాల్ సారాంశం గంటలో oka దగ్గర అరగంటలో హాజరు వేసుకుని వారు వెళ్ళేవరకు మనం vundaali .ఒక అయిదునిమిషాలు ముందే అటెండెన్స్ వేసుకున్నాను "అతి వినయంగా"....araganta taruvatha ........


కిటకిటలాడే జనసందోహం లో ఇంద్రకీలాద్రి మలుపులు తిరుగుతూ......ప్రక్కనే నిండు "కృష్ణ వేణి "సోయగాలు చూస్తూ తన్మయినైన నేను అమ్మ వారి అంతరాలయం లో ప్రవేశించగానే అమ్మ నవ్విన నవ్వు చూసి ఉలిక్కిపడ్డాను. .......ఏమన్నావు ప్రొద్దుటే ?చిలిపిగా ప్రశ్నించింది అమ్మ .
"నేనా!" తడుముకున్నాను .
ఎందుకొచ్చావు ?ఇంకా నవ్వుతు కళ్ళు ఇంత చేసి మరి .
నేనేమి రాలేదు.....అర్ధం అయ్యిందిలే ...."అమ్మ నువ్వు పిలిచావు "గడుసుగా నవ్వుకుంటూహారతి కళ్ళకి అద్దుకుంటూ బయటికి వచ్చేశాను ......